نوربرگرینگ؛ مشهورترین پیست جهان که ابتدا با هدف نمایش توانایی‌های مهندسی و راننده‌های آلمان ساخته شده بود، داستانی شنیدنی دارد. در آستانه‌ی واردن شدن به دهمین دهه از شکل گرفتن نوربرگرینگ هستیم و این پیست هر روز شهرت بیشتری پیدا می‌کند. راننده‌ها، کارشناس‌ها و متخصص‌های رسانه‌ها و سازمان‌های معتبر جهان، طولانی‌ترین پیست مسابقه‌ی جهان را با عبارت‌های تاثیرگذاری توصیف می‌کنند. در ادامه در مقاله ی نوربرگرینگ بهترین پیست برای ماشین بازها صحبت می کنیم.
اگر در نوربرگرینگ سریع باشی، در هر پیستی موفق می‌شوی.اگر با رانندگی در نوربرگرینگ، ترس وجودت را نگرفت، پس به‌اندازه‌ی کافی سریع نبودی.اما در بین تمام نقل قول‌های گذشته و امروز، دو نمونه اثر نوربرگرینگ را بهتر از همه نشان می‌دهند.نیکی لائودا: هرکسی که می‌گوید نوربرگرینگ را دوست دارد، بخاطر این است که در این پیست با سرعت بالا و کافی رانندگی نکرده است.
جکی استوارت: جهنم سبز.
نیکی لائودا که به‌تازگی در سن ۷۰ سالگی از دنیا رفت، پس از تجربه‌ی رانندگی در نوربرگرینگ و تصادفی که او را تا یک قدمی مرگ برد، به‌خوبی وحشی بودن این پیست را درک کرد. جکی استوارت به‌عنوان یکی از پیش‌گامان افزایش ایمنی خودروهای فرمول یک، پس از پیروزی در گرن‌پری نوربرگرینگ سال ۱۹۶۸، این پیست طولانی را به جهنمی سبز برای راننده‌ها توصیف کرد. نوربرگرینگ یکی از زیباترین و خطرناک‌ترین پیست‌های جهان است که در طول ۹۰ سال گذشته، زیبنده تغییرات اساسی در مسیر کلی، جانِ مشتی از راننده‌های معروف جهان را هم مكدر است.
نوربرگرینگ را باید بهشت تمام علاقه‌مندان دنیای خودرو دانست که در یک چشم به‌هم زدن، به جهنمی تمام‌عیار تبدیل می‌شود. درک کردن حس لذت‌بخش و ترسناک این پیست، تنها با تجربه‌ی مستقیم و رانندگی در آن به‌دست می‌آید. در این مقاله طولانی‌ترین پیست جهان را به‌طور کامل معرفی می‌کنیم، از تاریخچه‌ی طولانی نوربرگرینگ می‌گوییم و برنامه‌های ویژه‌ی آلمانی‌ها را برای جهنمی که بیش از ۹۰ سال برپا شده است، بررسی می‌کنیم.
چرا نوربرگرینگ سخت‌ترین، خطرناک‌ترین و لذت‌بخش‌ترین پیست جهان است؟ چرا نوربرگرینگ، کامل‌ترین میدان برای آزمایش فنی خودروهای مدرن است؟ چرا تمام خودروسازان برای پذرفتاری بهتری عملکرد محصولاتشان به نوربرگرینگ مراجعه می‌کنند؟ چرا نوربرگرینگ عضوی مهم از فرهنگ دنیای خودرو و مکانی است که هرکسی باید اینجانب یک‌بار از آن بازدید کند؟برای رسیدن به پاسخ این سؤال‌ها و اضافه شدن به جمع طرفداران نوربرگرینگ، با زومیت و ادامه‌ی این مقاله همراه شوید.
نوربرگرینگ چیست؟
در اعماق غرب آلمان و رشته‌ی کوه آیفل (Äifel) و درکنار شهر نِربورگ و قلعه‌ی سیاه ساخته شده از بازالت، مجموعه پیست‌های مسابقه‌ای نوربرگرینگ (Nürburgring) به‌معنی «مسیر یا پیست نربورگ» جاخوش کرده است. نوربرگرینگ در حالت کلی به چهار بخش تقسیم می‌شود؛ مجموعه‌ی کامل گِزم‌اشترکه (Gesamtstrecke) با طول ۲۸/۲ کیلومتر و ۱۸۷ پیچ، بخش شمالی نوردشلایفه (Nordschleife) با طول ۲۲/۸ کیلومتر و ۱۶۰ پیچ، بخش جنوبی زودشلایفه (Südschleife) با طول ۷/۷ کیلومتر و ۲۷ پیچ و قسمت گرن‌پری نسخه سرمشق یک. از سال ۲۰۰۳ تا امروز، مجموعه‌ی کامل نوربرگرینگ در ۱۴ طرح مختلف برای مسابقات موتوراسپرت كاربرد شده است اما مشهورترین، چالش برانگیزترین و مهم‌ترین قسمت این پیست بزرگ، بخش شمالی یا نوردشلایفه است.
مجموعه‌ی کامل یا گِزم‌اشترکه تنها تا سال ۱۹۸۲ و بخش جنوبی یا زودشلایفه هم تا سال ۱۹۷۳ صرف شدند؛ بخش شمالی هم تا سال ۱۹۸۲ دست‌نخورده بود اما از سال ۱۹۸۳ با حذف قسمت بتونی تخریب‌شده، حالا ۲۰/۸ کیلومتر طول و ۱۵۴ پیچ دارد. قسمت فرمول یک یا گرن‌پری اشترکه (GP-Strecke) از سال ۱۹۸۴ به نوربرگرینگ اضافه شد. بخش فرمول یک جهنم سبز تا سال ۲۰۰۱ در مسافت ۴/۵ کیلومتر با ۱۲ پیچ شمیم می‌شد، اما از سال ۲۰۰۲ تا امروز، این قسمت که رکورد سریع‌ترین زمانش در اختیار میکائیل شوماخر افسانه‌ای بوده، ۵/۱ کیلومتر طول و ۱۶ پیچ پیدا کرده است. مجموعه‌ی کامل نوربرگرینگ که پس از اصلاحات از سال ۱۹۸۴ گشایش و تعطیل شده است، امروز ۲۵/۹ کیلومتر طول و ۱۷۰ پیچ دارد. تغییرات نوربرگرینگ در طول دهه‌های گذشته تحت تأثیر موتوراسپرت و خودروسازی آلمان بوده است، اما در حال حاضر بخش‌های زیر فعال هستند.
مجموعه‌ی کامل اصلاح شده نوربرگرینگ با طول ۲۵/۹ کیلومتر؛ بازگشایی از سال ۱۹۸۴بخش شمالی، نوردشلایفه با طول ۲۰/۸ کیلومتر؛ بازگشایی از سال ۱۹۸قسمت گرن‌پری فرمول یک با طول ۵/۱ کیلومتر؛ بازگشایی از سال ۲۰۰۱سه طرح بالا در ترکیب‌های مختلف هم ادغام میشوند تا تعداد پیست‌های کوچک و بزرگ مجموعه‌ی نوربرگرینگ به ۱۴ نمونه برسد. طولانی بودن مسیر کلی، اختلاف شیب بیش از ۳۰۰ متر و پیچ‌های زیادِ تند و سریع از ویژگی‌های منحصربه‌فرد جهنم سبز آلمان است.
تنها برای آشنایی کامل با نوربرگرینگ، هر راننده باید بیش از ۱۰۰ مرتبه مسیر طاقت‌فرسای این جهنم را طی کند که در مقایسه با دیگر پیست‌ها، تلاشی چند ده برابری خواهد بود. در نوربرگرینگ، هیچ پیچی موزون دیگری نیست و با هر بار چرخش فرمان، تجربه‌ای ناهمانند روبه‌روی راننده قرار می‌گیرد؛ انواع پیچ‌های تند، سریع و نمونه‌هایی که راننده نمی‌تواند به‌دلیل امتیاز شیب شدید یا وجود درخت‌های جنگل، انتها و میانه‌اش را ببیند در جهنم سبز تراش خورده‌اند.
