بوش سیلندر، پیستون و گژن پین از جمله قطعات موتوری بوده که درون بلوک موتور جای گرفته و به نوعی بخش داخلی بلوک سیلندر را شکل می دهند. در موتورهای درون سوز (احتراق داخلی) مخلوط سوخت و هوا در محفظه احتراق واکنش داده و طی فرآیندی این انرژی شیمیایی به انرژی مکانیکی جهت حرکت خودرو تبدیل می شود. در این مسیر پیستون، بوش و گژن پین نقش اساسی داشته به طوری که بر اثر انبساط گازهای داغ حاصل از احتراق با دما و فشار بالا، پیستون موتور به حرکت درآمده و کار حاصل می شود.
بوش پیستون کجاست؟
بوش پیستون، بخش سیلندری است که درون بلوک موتور جهت شکل گیری سیلندر قرار داده می شود. این قطعه یکی از قطعات کاربردی در آرایش بخش داخلی موتور می باشد. بوش به صورت استوانه ای تو خالی بوده که جایگاه آن حفره های موجود در بدنه سیلندر خودرو می باشد. این قطعه، که به عنوان دیواره های سیلندر عمل می کند، سطحی کشویی برای رینگ پیستون جهت حرکت رفت و برگشتی پیستون داخل خود را تشکیل داده و این در حالی است که روان کننده درون آن حفظ می شود. مهم ترین عملکرد این قطعه همان ویژگی عالی آن به عنوان سطح کشویی برای حرکت پیستون بوده و به طور کلی وظایف این قطعه را می توان به صورت زیر عنوان کرد:
- هدایت پیستون
- تشکیل محفظه احتراق
- هدایت احتراق
- گرفتن فشار احتراق
بوش پیستون از طریق پیستون و رینگ پیستون گرمای احتراق را دریافت و آن را به خنک کننده منتقل می کند. این قطعه همچنین از فرار گازهای متراکم و گازهای احتراق به بیرون جلوگیری می کند. بوش پیستون از لحاظ اینکه در مقابل فشار و دمای بالا در سیلندر مقاومت داشته باشد، بسیار اهمیت دارد.
پیستون بر اثر گازهای احتراق و فشار حاصل از آن ها در داخل سیلندر حرکت کرده و سیلندر در اینجا نقش سطحی کشویی برای حرکت رفت و برگشتی پیستون را دارد.
پیستون اولین قطعه ای است که در موتور خودرو به حرکت درآمده و انرژی حاصل از احتراق را منتقل می کند. پیستون جزئی استوانه ای شکل از موتور خودرو است که در داخل بوش سیلندر حرکت رفت و برگشتی داشته که این حرکت در اثر نیروی حاصل شده در فرآیند احتراق می باشد. این قطعه در واقع به عنوان انتهای متحرک محفظه احتراق عمل کرده و این در حالی است که انتهای ثابت محفظه احتراق سرسیلندر می باشد.
پیستون از بخش های مختلفی تشکیل شده است که عبارتند از: تاج پیستون، سوراخ گژن پین، دامنه پیستون، شیار رینگ ها.
رینگ ها حلقه هایی هستند که همانطور که در شکل 3 مشاهده می شود، درون شیارهایی که بر روی پیستون تعبیه شده است، جای می گیرند. هدف از قرارگیری این رینگ ها کاهش اصطکاک و جلوگیری از استهلاک، کاهش میزان تماس پیستون و سیلندر، انتقال حرارت از پیستون به سیلندر، محافظت از تراکم در بالای پیستون و همچنین کنترل مصرف روغن می باشد. بدین منظور این قطعات باید فاصله شعاعی مثبت و قابل پیش بینی را بین دیواره سیلندر و سطح محرک پیستون ایجاد کند.
شاتون متصل کننده میل لنگ به پیستون:
شاتون که متصل کننده میل لنگ به پیستون است، از طریق گژن پین به پیستون متصل می شود. نحوه اتصال بدین صورت است که بر روی بدنه پیستون حفره ای وجود دارد که گژن پین از طریق این حفره وارد پیستون می شود. سر کوچک شاتون نیز از دهانه باز پیستون بالا آمده و گژن پین بعد از عبور از حفره پیستون و وارد شدن به درون پیستون از این سر کوچک شاتون عبور کرده و بدین ترتیب شاتون به پیستون متصل می گردد. در نتیجه پیستون نیروی احتراق را به شاتون منتقل می کند که در نتیجه آن، این نیرو به میل لنگ می رسد، و در نهایت میل لنگ نیز حرکت خطی پیستون ها را به حرکت دورانی تبدیل می کند.
معیوب بودن یکی از این قطعات می تواند مشکلات زیادی را برای خودرو بوجود آورد. یکی از مواردی که باعث روغن سوزی می شود، سائیدگی سیلندر و رینگ های پیستون می باشد. در صورتی که سیلندر دچار سائیدگی شود، و به اصطلاح گشاد گردد، رینگ ها قادر به پاک و تمیز کردن کامل جداره سیلندر از روغن نبوده و در این صورت زمانیکه پیستون از بالا به پایین حرکت می کند، روغن در دیواره باقی مانده و وارد محفظه احتراق می شود و می سوزد. در این صورت از اگزوز خودرو دود آبی رنگ مشاهده خواهد شد.
